lunes, 2 de noviembre de 2009

LA ACAMPADA DE LA MUERTE


Era un día moi escuro e con moita néboa. Os meus amigos máis eu estabamos de acampada, sentados ó redor da fogueira cantando cancións. Un dos meus amigos pedíunos que paráramos de cantar un momento porque escoitara un ruído. Era coma uns pasos que se achegaban moi lentamente. Cando máis perto se oían os pasos, máis tremaba o chan. Co reflexo da fogueira vimos unha sombra moi tenebrosa. Nese momento apareceu. Era un home moi grande e forte que tiña un machete nunha man e un coitelo na outra. Abalanzouse sobor de nós para matarnos, pero nigún de nós morría ¿Quereis saber porque ningún de nós morria? Por que o morto non era o home. Os mortos eramos nós...

No hay comentarios: