Era unha vez dous irmans Brais e Xulia. O día do Samaín metéronse nun castelo e se quedaron a durmir. Pasaron moito medo. Abríanse e pechábanse as portas, as luces alcendíanse soas, e unha terrible voz chamabaos decindolles que os ia martar. Brais e Xulia foron a esconderse debaixo dunha cama e así pasarón a noite. Ó chegar a mañán descubrirón que todo fora unha broma dos seus amigos para celebrar o Samaín.
1 comentario:
NEREA ME GUSTO MUCHO TU TEXTO.
ADRIAN
Publicar un comentario